Ströndin mín....Anfi Del Mar

 

Smá sýnishorn af ströndinni "minni".....algjör paradís.  Af mér er allt það besta að frétta, psoriasisið á undanhaldi og brúnkan sívaxandi   Er búin að spjalla mikið við karlana mína um helgina á skype(því að ég fékk lánaða fartölvu...jibbý...takk Regína ef þú lest þetta) og fer því endurnærð á sál og líkama inn í nýja viku.  Núna eru bara 10 dagar eftir og því fer þetta að vera búið.  Fer í bátsferð á þriðjudaginn þar sem verður hægt að snorkla með fullt af fiskum og eitthvað en ég hugsa að ég haldi mig bara á þilfarinu...hehehe

Sólarkveðjur og bless á meðan

Vilborg 

Hola!!

Smá kvedja hédan úr paradísinni :o)

Hér er ca. 30 stiga hiti í forsaelu upp á hvern einasta dag og um 40 grádur á strondinni....bara ljúft ekki svo!  Annars gengur tetta bara vel....vard ad dusta rykid af saenskunni minni en hér eru 3 frá Íslandi, 15 frá Svítjód og 44 frá Noregi....týdir ekkert annad en ad spjalla bara nógu mikid á saensku!  Prógrammid okkar er ca. svona: 7:30 morgunnmatur, 8:15 leikfimi, 9:30 strondin, 13:00 hádegismatur, 14:00 strondin eda sundlaugarsvaedid og svo eru ýmsar ferdir og leikfimi og tessháttar sem er bodid upp á, á hverjum degi. 

Jaeja...get ekki haft tetta lengra núna, tad er verid ad bída eftir tolvunni!

Hafid tad sem allra best....tad aetla ég svo sannarlega ad gera!

Bless á medan,

Vilborg

Bless á meðan

Fjölskyldan skellti sér upp á land á fimmtudaginn og fór í Skaftholtsréttir á föstudagsmorgninum.  Vorum með mömmu og pabba í bústaðnum og mikið er nú alltaf gott að vera þar....það er svo góður andi þarna yfir  Skóladrengurinn var sko þvílíkt duglegur í réttunum og var meira að segja kominn niður í almenning undir lokin, en fyrir þá sem ekki vita að þá var önnur framtönnin í honum kýld úr honum í fyrra í réttunum af afskaplega myndalegri rollu!  Stóri peyjinn var hörku duglegur að draga í dilka og finnst það alltaf jafn gaman (en jeremías hvað hann kemur alltaf marinn út úr þessu)   Hann saknaði að vísu frænda síns sem kemur venjulegast með okkur en okkur hlakkar bara meira til þess að hafa hann með næsta haust! Þegar allar rollurnar voru svo komnar á sinn stað fórum við til ömmu í sveitinni í réttarsúpu og svo var haldið heim....hmmm....Lögðum af stað um 16:30 af því að við vildum hafa tíman fyrir okkur áður en dallurinn færi frá Þorlákshöfn kl.19:30.  Það gekk nú ekki alveg eftir því að Flóa og Skeiðasafnið átti sko heiminn og þar með talinn veginn sem við þurftum að keyra.   Það tók okkur 1 klst og 40 mín. að fara 16km leið og í stuttu máli sagt að þá var smá seinkun á Herjólfi svo að við komumst með þrátt fyrir að mæta í Þorlákshöfn kl. 19:30!

Á föstudagsmorgninum fengum við símtal um að kisan okkar hún Perla hefði fundist dáin á planinu hjá okkur. Við ákváðum strax að bíða með að segja peyjunum frá þessu þangað til við kæmum heim til eyja aftur.  Eins og gefur að skilja hefur verið mikil sorg hér á bæ um helgina en það er nú aðeins að lagast.  Eldri peyjinn fann þessa kisu í hrauninu fyrir 5 árum og þá var hún um viku gömul og mjög illa farin.  Við gáfum henni pela í 6 vikur og braggaðist hún ótrúlega vel og eiginlega ótrúlegt að hún skildi yfir höfuð lifa þetta af.  Hún hefur alltaf verið mjög sérstök og því er hennar sárt saknað hér á heimilinu.

En nú fer að líða að því að maður yfirgefi fjölskylduna tímabundið og skelli sér á suðrænni slóðir.  Aldrei að vita nema maður hendi inn einni kveðju ef ég kemst í netsamband   Ég fer upp á land seinnipartinn á morgunn og flýg út á miðvikudagsmorguninn.  Ég kem svo til baka til Eyja 11.október...örugglega endurnærð á sál og líkama.  Er búin að kaupa mér 2 bækur sem ég er lengi búin að vera á leiðinni að lesa en það er Létta leiðin til að hætta að reykja....hmmm....og hin er The Secret, hlakka mikið til að lesa hana!  Einhverjar fleiri hugmyndir?  Ég hef sko 3 vikur í lestur núna! 

En núna verð ég að fara að halda áfram að pakka niður....þangað til næst,

Bless á meðan,

Vilborg

Tíminn líður, trúðu mér!

Núna eru ekki nema 12 dagar í að ég fari út til Kanarí og maður minn er ég orðin stressuð!  Ég svo sem veit alveg að það verður allt í góðu hérna heima á meðan en  ég ræð bara ekki við þetta.  Það hefur ekki gengið eins og skildi hjá eldri peyjanum í skólanum og ég veit eiginlega ekkert hvað ég á að gera.  Hann er  lyfjalaus og hefur verið það síðan í sumar og hefur það gengið ágætlega hingað til, en þráðurinn og úthaldið hjá mínum manni er of stutt fyrir skólann.  Ekkert bólar á tímasetningu á greiningunni, en ég talaði við þann sem sér um þetta og er peyjinn nr. 10 á biðlistanum og þeir eru ekki einu sinni byrjaðir að taka inn svo að þetta verður í fyrsta falli í desember-janúar Það er svo slítandi og sárt að horfa upp á barnið sitt í þessum aðstæðum, vitandi það að það er ósköp lítið hægt að gera. 

 En jæja...þá er það ferðin út!  Ég er ekki beinlínis flughrædd...hata "bara" flugtök og lendingar  Í vikunni fékk ég svo loksins ferðaáætlunina í hendurnar og jæks hvað mér brá!  Hélt að það yrði nú bara flogið beint á Las Palmas en ....ekki alveg svo gott.  Ég flýg sem sagt út til London þann 19. sept og stoppa þar í 4 tíma, þaðan flýg ég til Madríd og bíð þar í 2 tíma og svo fer ég yfir til Kanarí!  Heimferðin (10 okt) er eins nema að ég flýg á Barcelona í staðin fyrir Madríd....allt tekið saman=6 flugtök og 6 lendingar  Ætla samt að horfa á það þannig að ég hlít bara að læknast af þessari hræðslu.

Ætla að hætta þessu bulli núna og koma yngri peyjanum í afmæli sem er búið að bíða eftir í allan dag!

Bless á meðan,

Vilborg

Pysjutíminn!

Fórum langþráðan lundapysjurúnt í kvöld og var uppskeran 3 stk og þar með er búið að finna 4.  Það er ekki mikið en við vorum samt mjög ánægð með þetta því að þetta er strax orðið betra en í fyrra en þá fundum við bara eina.  Það er svo fyndið að þegar pysjurnar fara að koma þá er eins og allt rusl sem liggur á víðavangi breytist í þessi litlu grey...peyjarnir sjá pysju á hverju horni...en svo er það kókdós eða eitthvað álíka þeim til mikilla vonbrigða en oftar enn ekki er mikið hlegið af þessu.   Það hafa nú nokkrir kíkt hingað á okkur á þessum tíma og það skemmir nú ekki fyrir.  Lille bro kom hingað nokkru sinnum og í eitt skiptið þá sá hann þessa fínu "lundapysju" á golfvellinum.  Ég reyndi að koma honum í skilning um að þetta væri ekki lundapysja en allt kom fyrir ekki og hann fór úr bílnum til þess að ná í fuglinn.  Ég horfði á þegar hann nálgaðist fuglinn alltaf meira og meira, og það hefur örugglega bara vantað upp á nokkra cm. þegar Tjaldurinn flaug frá honum....svipurinn á mínum manni var algjörlega priceless en því miður var engin myndavél nálægt.  Enn í dag er hlegið af þessu hérna á heimilinu en ekki eins mikið hjá lille bro 

Bless á meðan,

Vilborg